اثر درمانی شنا و مکمل آربوتین بر استرس اکسیداتیو کلیوی ناشی از دیابت

مقدمه و هدف: استرس اکسیداتیو بافتی موضعی، مهم ترین عامل توسعه بیماری کلیوی دیابتی است. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر درمانی شنا و مکمل آربوتین بر استرس اکسیداتیو کلیوی ناشی از دیابت بود. مواد و روش ها: 42 سر موش صحرایی نر ویستار به صورت تصادفی به شش گروه(7 تایی) کنترل، دیابت، آربوتین، دیابت- آربوتین، دیابت- تمرین و دیابت- ترکیبی تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی آلوکسان (1 دوز،90 میلی گرم/کیلوگرم) القاشد و مکمل آربوتین (50 میلی گرم/کیلوگرم) پنج روز در هفته تزریق شد. حیوان ها با تمرین شنا به مدت 6 تا 30 دقیقه در روز و به مدت شش هفته ورزش داده شدند و 48 ساعت پس از آخرین مداخله ها کشته شده و سطوح مالون دی آلدئید، کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز کلیوی تعیین شدند. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد (05/0>p). نتایج: دیابت، موجب افزایش معنی دار سطوح مالون دی آلدئید، کاهش سطوح کاتالاز و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز کلیوی در مقایسه با گروه کنترل شد (000/0=p). شش هفته مکمل سازی با آربوتین، تمرین شنا و ترکیب این دو مداخله به کاهش معنی دار سطوح مالون دی آلدئید و افزایش سطوح کاتالاز منجرشد (000/0=p)؛ اما فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز کلیوی، تنها در گروه ترکیبی، افزایشی معنی دار یافت (001/0=p). نتیجه گیری: این نتایج تأییدکردند که تمرین منظم شنا و مکمل آربوتین می توانند از آسیب کلیوی ناشی از استرس اکسیداتیو از طریق تنظیم مثبت آنتی اکسیدانت ها و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در رت های دیابتی حمایت کنند.